مريض بركة بيت حسدا

حكايتى دى مش من نسيج الخيال ، دى حكاية حقيقية من زمان بالتمام والكمال كنت عايش حياة سعيدة وبصحة قوية ،عايش ذى اغلب الناس اللى حوليا لى طموح ولى اهداف عايز احققها ،ماانا صغير وفى ايدى اصتعها بطير من الفرحة زى الحمام ،هدفى وغايتى تتحقق الاحلام عايش حياتى بالطول والعرض ،اعمل اللى انا عايزه مش هاممنى حد وفجأة هجم على مرض لعين ،واصبحت بين انيابه بدون معين لفيت على الطباء ملقتش لمرضى دواء ،ويوم بعد يوم كانت حالتى بتزيد شقاء وعناء ضيعت كل ما املك بدون فايدة او شفاء اخيرا قالولى روح على البركة فيها ملاك بيحرك الماء وكل اللى بينزل الأول راح يبرأ من كل داء بسرعة جريت اسئل وادور على البركة ،وكان املى اخف وترجعلى صحتى بسرعة وعند البركة لقيت جمع كبير من كل النواع المرضى ،وطبعا حجزيين الأماكن القريبة من الميه ،وكل ماكانت الميه تتحرك حد تانى يسبقنى بينزل قبلية اصحابى اللى كانوا معايا زهقوا منى وتركونى ،والكل سابنى حتى اعز الناس نسيونى وعدى يوم ورا يوم وشهر ورا شهر وسنه ورا سنه وانا زى ما انا البرد والصقيع فى الشتا هرانى ــ والحر والهيب فى الصيف شوانى عطشت كتير كتير ودقت تملى طعم الجوع المرير ، وشعرى اتسخ وطال وهدومى اتملت بالأقذار رحتى كانت كريهة للغاية ،خلت الناس تبعد عنى للنهاية بدور مش لاقى حد يونسنى مش لاقى حتى كلمة تعزينى واللى كان بيحط الأمل فى الناس الى بتبرء أنى كنت بشوفها بعينى عدى من عمرى 38 عام وانا عايش بتحرق بنار المرض والعذاب والأوهام الآيام اسودت قدامى بكرة زى امبارح اللى فات امامى وقلبى اتملى بالحزن واليأس والفشل وقلت الموت اريح لىّ ،انا ليه عيش مدام مفيش شفا فىّ وحكايتى اصبحت على كل لسان ، وعنوانها عذاب إنسان وفى يوم من الآيام لقيت شخص مختلف عن كل الناس جاى بيسأل علىّ وقلبه مليان بالحنية هو كله احساس قرب منى وشفت فى عنيه نظرات مليانه بالمحبه وسمعت صوته بيحمل لى الحياه والموده ، بيقلى انت عايز تبرءمن كل داء ياه كلامه جـدد فىّ الرجاء بسرعه رديت وقلت اصلى وحيد ومليش حد يرمينى فى البركة لما يتحرك الماء وياما حولت انزل الأول لكن كان فيه حد تانى بيسبقنى وينزل قدامى رد علىّ وقالى بلاش كلام فيه يأس وفشل وعناء ،انا جاى علشان احررك واشفيك من كل داء يلا حالاً قوم من نومتك ديه وفى لحظه كلامه حمل لى اروع واحلى زاجمل هديه وحسيت بالشفا وهو بيسرى فى كل جسدى ويشدد رجلى لقيت نفسى بأقدر اقوم ونهضت بسرعة من النوم شلت سريرى وانا فرحان مليان بالقوة والسعادة وماشى لقدام وشفائى اصبح حقيقة مش اوهام ونوحى صار رقص وغنى وسلام قابلنى مره تانيه وعرفت ان اسمه يسوع قلى اوعى نروح للخطيه تانى لترجع حالتك اصعب من الأول وتفضل فى المرار تعانى انحنيت عند قدميه وانا ساجد ليه واعترفت بكل ذنوبى وطلبت منه يسامحنى ويستر كل عيوبى وقلت له عهدى اعيش لك على الدوام ،ازاى ارجع للظلمه بعدما اردركت النور بالتمام وازاى ارجع للحزن بعد مامليت قلبى بالفرح والسلام انا مش ممكن اعيش فى العمى بعد ما ادتنى النور ،دانتا لما شفتنى مليت حياتى بالسرور وعهدت ربى انى دوماً امش وراه واسير فى خطاه وعنيا دوما لسماه وهستناه فى كل لحظه علشان يجرى وياخدنى معاه توقيع :: مريض بركة بيت حسدا سابقاً